-Yavaşça anne... Sakince yapmalısın. Yoksa kaçar. Sakince...
(Boyama kitabı renklendirirken.)
-Anne kutup ayısı mı bu? Tişörtünü çıkartalım çıplak gezsin.
(Peluş, t-shirtli bir kutup ayısı elimizde iken)
-Bizde büyüyecez bizde üzülecez. Büyüyecez... Üzülecez....
(Yemek yerken düşünceli...)
-Özür dilerim! Gözyaşlarımı siler misin anne?
(Kavga sonrası beni işe yolcu ederken. Not: Gözyaşları yok.)
-Uzaklara...
(Arabacılık oynarken nereye gidiyorsun? sorusu üzerine)
-Dur sana bir şarkı söylicem. Annemmmm. Beniiimmm. Seni çok severiiimmmm. Sen çok güzelsiiinnnn. Canım annemmmmmmmmmm.
(Mutfakta dolanırken...)
-Mağrayı aç!
(Birlikte uyurken ayaklarını bacaklarımın arasına almamı istediğinde.)
-Bence güzel değildi anne!
(Yaptığım puzzle ı 1500. kez bozduğunda ve ben oturup başında ağlarken.)
-Bugün ay dede yok evine gitmiş anne!
(Ayı gökyüzünde göremediğimiz bir akşam...)
-Anne bak bunun adı kıritos.
(Dedesinden aldığı krikoyu bana tanıtırken.)
-Ooooooğğğ! Masa çok güzel benim için mi anne!
(Ona özel şık sofralar hazırladığımda)
